De tijd gaat snel. Of zo voelt het. Ik merk het omdat ik voor mijn gevoel weinig schrijftijd heb gehad. Deze keer vertel ik je in mijn blog over wat er in de laatste weken op mijn pad kwam.

Hoe leuk ik schrijven voor mijn blog vind, soms blijft het er bij. Dat is niet erg maar toch ook wel. Ik wil mijn lezers blijven boeien. Het is leuk om te zien dat het aantal e-mailabonnees op mijn blog blijft groeien. Heb je je onlangs geabonneerd: leuk en van harte welkom. Daardoor heb je nu als eerste de melding gekregen dat dit blog online is gekomen. En lees je het ‘vers van de pers’.

Aan het begin schreef ik het al: ‘De tijd gaat snel’. Er waren allerlei andere dingen die gebeurden en zo ben je dan een paar weken verder. Vandaag bedacht ik me dat het misschien wel leuk is om daar eens over te vertellen. In dit blog gooi ik het dus eens over een andere boeg en vertel ik je wat er in de laatste weken op mijn pad kwam.

Een uitstapje naar Duitsland

In het eerste weekend van mei maakte ik een uitstapje naar Bad Zwischenahn in Ost-Friesland (Duitsland) met mijn moeder en zus. Het was ons verjaardagscadeau aan onze 88-jarige moeder. Het was een zonnige dag met een lekker temperatuur. Ik was een flink aantal jaren geleden hier al eens eerder met mijn moeder geweest voor een uitje en daar hebben we goede herinneringen aan over gehouden. Bad Zwischenahn is een mooi gelegen aan het Zwischenahner Meer.

Stem kwijt, niet wandelen maar wel personal shoppen

Na dat uitstapje kreeg ik last van een flinke verkoudheid, keelpijn, hoesten en was ik zeker 4 dagen mijn stem kwijt. Niet zo lekker getimed met Hemelvaart of wel want ik had 5 dagen op rij vrij en kon dus mijn rust pakken. Het plan om de 4e etappe van het Stellingenpad te lopen heb ik verplaatst naar begin juni. Toch voelde ik me niet heel ziek en kon nog best wat dingen ondernemen. Zoals lekker koken voor de ouders van R. en ook liet ik mijn afspraak voor personal shoppen doorgaan. Mijn lente-zomergarderobe is nog altijd klein maar weer op orde. Het mixt en matcht weer.

Slakken vangen

Waar je het wel niet ‘druk’ mee kunt hebben! Inderdaad met slakken vangen. Een paar weken geleden waren mij mooie volle heleniums volledig kaalgevreten door slakken. Via mijn Marktplaats-adresje had ik voor een habbekrats een krat vol vaste planten opgehaald. Om te voorkomen dat al die nieuwe planten ten prooi zouden vallen, ben ik sinds vorige week bijna dagelijks bezig slakken te vangen in de avond. Niet het meest fijne tuinklusje maar het werkt wel.

Het Pinksterweekend

Het Pinksterweekend begon met een eetafspraak met mijn vriendinnen G. en W. in Assen. Het was een heerlijke zwoele lenteavond waardoor we buiten op het terras lekker Thais hebben gegeten. Het was al een hele tijd geleden dat we met z’n drieën hadden afgesproken en was er veel om over bij te praten.

Op 1e Pinksterdag gingen R. en ik met de trein naar Den Haag voor het afleggen van een familiebezoekje. Mijn nicht H. is eerder dit jaar verhuisd en gaan samenwonen. Hoog tijd om hen op te zoeken in hun nieuwe huis. We hadden een gezellige tijd met elkaar. We hadden een trein+hotel geboekt, dat was relaxed. Zo konden we afgelopen Pinkstermaandag nog een mooie fietstocht door Den Haag maken, waren we op het strand van Scheveningen en deden we nog een koffietje op een terras met mijn nichtje en haar vriend voordat we weer terug naar huis gingen.

En verder

En verder waren er nog tal van andere dingen die er te doen waren. Van muurtjes verven in het huis van R., nieuwe recepten uitproberen, een rondje Reuzenrad op de meikermis, tot sporten en werken. Dagelijkse beslommeringen waardoor de tijd soms snel verstrijkt. En dat is helemaal niet erg, dat is het leven en het is een goed leven.