Het is tijd om vanuit Antigua verder te reizen. We reizen met een colectivo via de Hooglanden naar Lake Atitlan, maar onderweg stoppen we eerst om de markt van Chichicastenango te bezoeken.

Marktdag in Chichicastenango

We vertrekken om 07.00 uur naar Chichicastenango. Het is een rit van drie uur de hooglanden in. Onderweg krijgen we weer een andere indruk van het landschap. We zien hoe vruchtbaar hier het land is. We rijden langs velden vol mais, kool, bonen en tal van andere gewassen. Aan de kant van de weg worden groenten direct van het land verkocht.

Chichicastenango staat bekend om haar grote en kleurrijke markt die altijd op donderdag en zondag is. We hebben onze reisplannen hier om heen gepland. Ook al lezen we in reisgidsen dat het te toeristisch wordt, toch lijkt het ons een bijzondere markt om het te bezoeken. Maar voordat we ons in de drukte van de markt begeven, bezoeken we eerst. Letterlijk een bonte aaneenschakeling van graven en overal nog veel bloemen vanwege Día de Muertos.

Vanaf de begraafplaats kijken we uit over het dorp en horen we gekrijs van varkentjes. Weer beneden zien we ze, ze zijn een van de vele levende handelswaar. Op de markt valt er veel te zien, te ruiken en te beleven. We komen langs manden vol kuikens, parkieten, eenden, kalkoenen en cavia’s. Je kunt het zo gek niet verzinnen, of het is hier te koop. Wat ik vooral heel mooi vind, is hoe de lokale mensen gekleed gaan. Zo bont en kleurrijk, zo anders. Temidden van de markt komen we ook uit bij twee kerken waar we binnen en buiten bepaalde Maya ceremonies worden uitgevoerd. We kijken er met eerbied naar.

Onderweg naar Lake Atitlan

Na de middag is het tijd om op weg te gaan naar Panajachel aan het meer van Atitlan. We ruilen van colectivo. Al snel dommel ik in slaap, maar ik ben niet de enige. Iedereen in de bus slaapt. Op het juiste moment weer wakker en zien we het meer met rondom de vulkanen. Indrukwekkend mooi!! We stoppen nog op een mooi uitkijkpunt voordat we in Panajachel uitstappen en het laatste stuk naar ons hostel lopen. Panajachel – ook wel Pana – is het grootste dorp en vanaf hier vertrekken de boten naar de andere dorpen aan het meer. Het is erg toeristisch. We blijven hier dan ook een nacht en nemen morgen de boot naar San Juan de Laguna.

San Juan la Laguna en de andere dorpen van Lake Atitlan

Na een heerlijk ontbijtje op de mooie groene patio bij Deli Jasmin laten we onze backpacks achter bij het hostel in Panajachel. We nemen de boot naar San Juan la Laguna, aan de andere kant van het Atitlan meer, waar we ook een nachtje slapen. De boottocht is een leuke ervaring. Het is een hop-on, hop off langs de verschillende dorpen die aan het meer liggen. Eind van de ochtend komen we aan in San Juan. Het geeft ons de tijd om de rest van de dag dit mooie dorpje te verkennen.

San Juan is in alle opzichten een heel ander dorp. Het is kleiner, minder toeristisch en daardoor rustiger en authentiek. En het is hier kleurrijk en dat maakt dat ik er in de korte tijd helemaal weg van ben. Overal waar je kijkt muurschilderingen en zelfs op straat zijn er mooie schilderingen te zien of zijn ze versierd met paraplu’s, lampjes en andere voorwerpen in de lucht.

Vanuit het dorp wandelen we naar het uitzichtspunt Mirador Kaqasiiwaan. Een leuke wandeling en zien we steeds weer andere gewassen van mais tot aan koffiebonen. Vanaf het uitzichtpunt, dat helemaal beschilderd is met verhalen over de oogst, hebben we een mooi weids uitzicht over Lake Atitlan, de vulkanen en enkele dorpen rond het meer.

San Pedro

Na het ontbijt bezoeken we eerst nog de coöperatie Casa Flor Ixcaco van Maya Tz’utujil vrouwen die prachtig weefgoed maken. Hier koop ik een mooie kleurrijke tas, voor mij geen mooier of beter souvenir dan dit om vanuit Guatemala mee te nemen. Daarna wandelen we in 20 minuten naar het dorp San Pedro. Een wandeling deels via een mooi natuurpad en deels langs de weg. In San Pedro hangt een heel andere sfeer. We zijn sneller uitgekeken dan gedacht en maken we een ander plannetje.

We nemen vlak na de middag de boot terug naar Pana. Het is onstuimiger op het meer en dat maakt de boottocht een beetje ‘bumpy’. En we zijn langer onderweg omdat we nog 4 haltes aan doen. Terug in Pana checken we weer in bij het hostel en gaan dan op pad.

Santa Catarina Palopó

Zo’n 6 km van Panajachel ligt Santa Catarina Palopó. Een klein dorp, nog niet platgelopen door reizigers, en waar de Maya bevolking weer heel anders gekleed gaat. Het is een erg leuke wandeling. Eerst langs de oevers van Lake Atitlan en is het genieten van het mooie uitzicht op de drie vulkanen Atitlan, Toliman en San Pedro. Zo indrukwekkend mooi. Het laatste stuk lopen we langs de doorgaande weg maar het uitzicht blijft net zo mooi.

In het dorp valt gelijk het verschil in klederdracht op. Andere kleuren en de vrouwen dragen een soort tulband. Ook zien we een oudere mannen in traditionele kleding. Na een ijsje en rondje door het dorp, gaan we voor de kerk zitten wachten op een tuktuk. Het is al later in de middag en om een deel terug te lopen in het donker is niet echt een goed idee. Waar je in de andere dorpen struikelt over de tuktuks, zijn ze hier amper. Dan stopt er een pick-up. We zagen vaker al pick-ups met vaak veel mensen achterin. De man achter het stuur vraagt of we naar Pana willen. Ja, en voor 10 quetzal mogen we mee. Daar zeggen we geen nee op, lekker goedkoop en zo’ n ritje is nog veel leuker ook! We klimmen snel achterin bij de twee andere passagiers.

10 minuten later worden we aan het begin van Panajachel afgezet. Dit deel kennen we nog niet, ook leuk om te ontdekken. Veel andere winkels en dus veel lokale mensen. We vinden er ook een grote supermarkt. Dat komt goed uit want we hebben nog wat inkopen te doen voor een volgende reisdag. Onze tijd rondom Lake Atitlan en in Guatemala zit er alweer op. Morgen wacht ons een lange busrit terug naar Mexico.