Heb jij wel eens het gevoel van dat je achterop raakt? Ben je voor je gevoel weer bij, dan merk je dat je alweer achter loopt. Maar wat gebeurt er als je stopt met het alsmaar willen inhalen? Daarover schrijf ik vandaag.

Er is een tijd geweest, denk ik, dat ik echt ‘bij’ was. Overal aan mee doen, en dan ook nog zo goed mogelijk natuurlijk. En als ik achterliep, tandje erbij want wie wil nu achterop raken? Wat ik toen niet (zo goed) wist, weet ik nu. Met willen inhalen en / of je complete to do lijst afvinken, kun jezelf (veel) druk opleggen. Als je er eens bij stilstaat….

Het kost je eindeloos veel meer energie om iets in te halen. Allereerst de gedachte over iets inhalen, dan over hoe en wanneer en dan heb je het ook nog te doen. Het wil niet zeggen dat ik nooit meer in deze valkuil trap. Zeker wel, alleen ben ik me er sneller van bewust. Soms ren ik nog even door maar ik vraag me nu steeds vaker af: “Wat gebeurt er als ik iets vandaag niet doe?” of “Wat als ik iets oversla en dus niet inhaal?” Het antwoord daarop is niks. Als in de zin van dat de wereld niet vergaat, je er geen slechter mens door wordt. De wereld draait gewoon door, net als jij.

Het is de stroom die nooit ophoudt. Er is altijd meer of iets nieuws en dat maakt het spel van inhalen zo ingewikkeld. Vooral voor jezelf.

Op sommige onderdelen ben ik ermee gestopt en op andere vlakken probeer ik dat steeds vaker te doen. Liever JOMO (Joy of Missing Out) dan FOMO (Fear of Missing Out). Soms zeg ik wel eens gekscherend tegen mensen dat het lijkt alsof ik onder een steen leef. Een groot deel van het nieuws, films, Netflix-series, boeken of wat dan ook gaat langs me heen. In het werk houdt de stroom ook nooit op. Er is altijd weer iets nieuws. Je hebt de mail nog niet verstuurd of er is al weer een antwoord. Of een nieuw verzoek. Herken je het?

Niet inhalen maar stilstaan

Inhalen is eigenlijk een onhaalbare kaart. Volgens mij is het gezonder om stil te staan en jezelf af te vragen waar je nu behoefte aan hebt. Of beter gezegd, stel je de vraag: “Wat zou er gebeuren als ik iets niet doe”. In bijna 100% van de gevallen gebeurt er niks. Dus waarom dan nog inhalen en jezelf geweld aan doen. Het is lastig om uit zo’n modus te komen maar het kan, door te trainen in aandacht en in het nu zijn. Wat is er NU belangrijk voor mij? Dat is mijn ervaring. En het allerbelangrijkste daarbij is lief zijn voor jezelf. Zeg maar, categorie-tje zelfzorg.

Wat het oplevert? Minder stress, meer ruimte en daardoor een vrijer gevoel.

3 manieren om het inhalen te stoppen

1. In het nu zijn

Besteed je aandacht niet aan wat gisteren niet is gedaan of wat morgen moet gebeuren. Richt je volledige aandacht op wat er nu is. Kiezen om aanwezig te zijn is een gewoonte. Wanneer je merkt dat je je zorgen maakt over iets dat op dit moment niet gebeurt, kies er dan voor om bij jezelf terug te komen.

De drie stappen ademruimte kan je hier goed bij helpen. Het is een techniek die ik geleerd heb in mijn mindfulness training om uit de ‘automatische’ piloot te komen.

2. Vergeet FOMO, kies voor JOMO

De angst om dingen te missen (FOMO) is een van de redenen waarom je alles in de hand wilt houden en helemaal up-to-date wilt zijn en alles wilt doen. Maar waar wil jij je aandacht aan geven? Is het door te doen wat je wilt en wat belangrijk voor je is of door te doen wat je denkt dat iedereen om je heen wil dat je wilt. Mijn tip: kies wat vaker (of alleen maar) voor de vreugde van het missen. Ik heb intussen ontdekt dat ik eigenlijk niets mis en dat ik hierdoor meer kan genieten van wat ik weet, heb en kan doen.

3. Doe minder

Doe minder. Inhaalslagen werken niet net als dat te lange to-do lijstjes niet haalbaar zijn. Het is en blijft gewoon te veel. De oplossing? Doe minder. Voor mij ook nog steeds een leerpunt, maar het wordt steeds beter. Mijn tips:

• Neem eens afstand van sociale media of het nieuws.
• Verwijder apps van je telefoon.
• Antwoord minder snel op je e-mail of appjes.
• En leef met minder. Een minimalistische leefstijl heeft mijn leven een stuk beter en rijker gemaakt. De weg van teveel naar minder is niet eenvoudig, maar zal je uiteindelijk veel brengen. Ze zeggen toch niet voor niks: “Minder is meer.”

Ik hoop dat je mijn verhaal waardeert. Het onderwerp hield me in de afgelopen weken bezig. Terwijl ik het schreef, besefte ik me dat ik niet de enige zal zijn die hier van tijd tot tijd mee worstelt. Mogelijk herken je je in mijn verhaal, geeft het je steun of hulp. Als je denkt dat iemand anders, dit artikel kan waarderen, deel het gerust!