Ik heb een vol hoofd. Dat is niet zo vreemd voor een sensitief iemand als ik. Intussen kan ik goed opmerken wanneer mijn hoofd ‘verstopt’ raakt. Het is geen fijn gevoel maar het is ook niet onprettig. Ik weet dat mijn volle hoofd me iets wil zeggen. Vaak lukt het me om op dergelijke momenten goed te reageren en die dingen te doen die nodig zijn om mijn volle hoofd tot rust te brengen. Alleen nu niet.
Vorige week nog appte een collega: “Jij hebt ook n goede werk prive balans he. Tenminste zo klinkt t.” Ik antwoordde: “Dank je, ik denk het eigenlijk ook (ook voelt het soms niet)”.
Nu voelt het even helemaal niet zo. Er zitten al zo’n 2 weken te veel dingen in mijn hoofd. Deze blijven me maar bezig houden en ik merk dat ik daarbij wat emoties en energieën van anderen op heb gepikt. Daardoor komt er weinig tot niets meer van wat ik zou willen doen.
Wat me bezighoudt? Mijn nieuwe baan en het stukje ongemak wat daarbij om de hoek komt kijken. Maar ook mijn lijf en een conditie die voor mij prut voelt. Zorgen om een vriendin die door een diep dal gaat, een collega die ik zie spartelen, verhuisperikelen van een kennis. Zelf te veel dingen tegelijkertijd willen doen. En dan is er ook nog altijd de situatie C die op gezette tijden wat meer onder mijn huid kruipt dan ik wil.
Een vol hoofd opruimen
Alles bij elkaar is dus meer dan goed voor me is. Het voelt alsof ik piek in alles en dat ik maar met moeite terug kan komen naar het midden. En alleen ik kan daarvoor zorgen. Kortom, vandaag op mijn vrije dag was het tijd om richting het midden proberen te komen. Dit is wat ik deed.
Mediteren
Toen ik 20 minuten rustig met mezelf zat, ontdekte ik al snel dat ‘oude Janneke’ wat bezig is; dat ik mezelf aan het tegenwerken ben. Toen ik dat opmerkte, voelde ik ook rust. Nu ik weet wat er is, kan ik beter voelen wat ik NU (vandaag) nodig heb. En dat was niet de stekker eruit trekken maar vooral juist die dingen te doen waarvan ik weet dat de stofwolken in mijn hoofd gaan liggen of wegwaaien.
Opruimen en poetsen
Dit werkt voor mij echt heel goed. Een was draaien en/of opruimen, een stofzuiger door het huis halen. De opgestapelde administratie ordenen en opbergen. Rondslingerende spullen weer op de juiste plek terugleggen. Het zijn echt hele basics maar die er voor zorgen dat mijn hoofd ook ‘opruimt’.
Bewegen
Mijn lichaam heeft beweging nodig, mijn hoofd trouwens ook. Voor het ontbijt deed ik een halfuurtje Nederland in Beweging (echt niet alleen voor senioren!). En vanmiddag maakte ik een prachtige winterwandeling over het Noordsche Veld (zie de mooie foto bij dit blog, dankjewel Bas).
Schrappen
Ook heb ik een aantal dingen geschrapt waarvan ik dacht dat NU het moment is om ze allemaal te doen. Vette onzin. De dingen die overblijven, knip ik op in stapjes. Kleine stapjes voelen beter en daarmee krijg ik uiteindelijker alles sneller gedaan omdat het niet meer voelt als één groot ding.
Schrijven
Eigenlijk wilde ik over heel iets anders schrijven maar dit blog is mijn ruimte. en ik heb vandaag de behoefte om dit aan jou te vertellen. Er is niets mis om open en eerlijk te vertellen hoe het gaat. Uit mijn verhalen kan het misschien lijken dat ik het ‘perfect’ in balans ben. Nou echt niet, ik ben ook gewoon mens. Met op gezette tijden een vol hoofd, een zeer lijf en wat al niet meer.
Om me goed te voelen en dus in balans zijn, betekent voor mij ‘hard’ werken. Elke dag opnieuw. Als ik het niet zou doen, ontneem ik mezelf het fijne midden dat ik in de afgelopen jaren zo goed heb opgebouwd. En niemand anders dan ikzelf die beter weet en voelt wat ik nodig heb.
Hoe voel ik me nu zo aan het einde van de dag?
Het is rustiger in mijn hoofd en lijf. Het voelt al minder vol. Ik ben al weer de goede kant op richting het midden. Het kan best zijn dat er morgen iets gebeurt waardoor ik overweldigd kan raken. Maar morgen is morgen en hoef ik daar nu nog niet bij stil te staan. En anders heb ik nog deze EHBO-kit. “Balans, voor je het weet ben ik weer bij je”.
